Eşqlə, məhəbbət

Məcnun nə, Leyli nə? – dedilər ki, onlar Eşqə, məhəbbətlə divanədirlər. Məhəbbət arada qalmış, Eşq həsrətə qalxmış, eşq məhəbbəti divanə salmış. İki sevənlər biri – birindən uzaqda qalmış.

   Məhəbbət nə dəyər, nə də ki, qiymətdir. Onun dəyər – qiymətini sevənlər bilər. Məcnunlar, Kərəmlər, Sə`nanlar bilər. Sevgini deyənlər bilər, bir də sevgini bilənlər bilər. Məcnunlar, Kərəmlər, Sə`nanlar bilər…

   Məhəbbət yenə də sevgisin deyər, ruhumuz səmalarda eşqlə bir də birləşsin deyər…

***

İkili pıçıltı

   Məni “ mənlə “, sənə dedilər. Səni “ sənlə “, mənə dedilər.

   Deyənlər bizi, biri – birimizdən dedilər.

   Deyənlərə baxdıq, heç sevdamıza baxmadıq. Arada olan deyənlərə baxdıq.

   Deyənlər arada qaldı biz biri – birimizdən uzaqda qaldıq. İstəklərimiz aradayikən, özümüzlə özümüz uzaqda qaldıq.

   Daha deyənləri görmədik, biri – birimizdən uzaqlığı gördük.

   Məni səndən, səni məndən “ daha uzaqlaşdılar “ – dedilər.

   O sevgi ilə, məhəbbət uzaqlaşmadı həsrətə döndü, aramızda qaldı.

   Məni səndən, Səni məndən, bizə – bizdən, bizi – bizdən deyənlər, mövzu edənlər arada qaldı…

                                          Vahid Rzayev