Fəxriyyə Rzayeva “Mən bilməmişəm…”

Nə xoşdur yar uğrunda sürünmək

Bir qəlbdə iki olub qoşa döyünmək

Ey can, saf eşqə sevinclə bürünmək

Canı can edərmiş, mən bilməmişəm…

 

Oğuldur eşqin dəyərin vaxtında qanan

Sevdiyinin başına yalansız dolanan

Ey can, yar gözlərində həyat tapan bir cavan

Eşq üçün candan da keçərmiş, mən bilməmişəm…

 

Əzabla sürünərsən yarsız günə göz bağlarkən

Olmaz bir çarən, eşq yarasını dağlarkən

Ey can, gözlərinə həsrət doldurub ağlarkən

Ürək də göz yaşını içərmiş, mən bilməmişəm…

 

Sevdinsə, bil həsrət qalarsan yatmağa

Yetməz güc, yar yoxluğınu atmağa

Ey can, ili – ilə qatıb unutmağa

Ömürdə yetməzmiş mən bilməmişəm…

 

Eşq ya tutar gülünə, ya tutar daşına

Sevgidir bu, baxmaz yaşlı, cavan yaşına

Еу саn dostu, yoldaşı yığsanda başına

Yarsız həyat keçməzmiş, mən bilməmişəm…

 

İnan ki, hər şey gəldi gedərdi

Ayrılıq min ölümdən betərdi

Еу can, canını çıxarsa da eşq dərdi

Bu dərd heç bitməzmiş, mən bilməmişəm…

 

Bax ki, yaşayaraq ölməkdir çətini

Ayrılıq bir anda yoxa çıxarar neçə ilini

Еу can, eşq lal etdikcə dilini

Özü də dinməzmiş, mən bilməmışəm…

 

Necə də azaddır eşqin səması

Hərçənd ki, olsa da bir çox əmması

Еу can, gözlərindən yarın siması

Heç getməzmiş, mən bilməmişəm…

 

Bəsdir, əl çək, mənliyini daşlamaqdan

Göz yaşıyla, qürurunu yaşlamaqdan

Еу can, bezsə də ruhun hətta yaşamaqdan

Yardan heç bezməzmiş, mən bilməmişəm..

 

Kim deyir zamanla yaraların gedəcəyini ?!

Ayrılığı yaşayıb, sonra desin deyəcəyini!

Ey can, ürək çaşıb ayrlıqdan nə edəcəyini

İnan ki, bilməzmiş mən bilməmişəm…

 

Eşq hərdən duman edər başını

Nursuz edər getdikcə, göz qaşını

Ey can, ağlayıb axan göz yaşını

Heç kəs silməzmiş, mən bilməmişəm…

 

Bəzən tanıya bilmərsən səni səndən alanı

Sevməklə gətirərlər özləriylə yalanı

Ey can, sevgidən məhv olanı

Həyatda sevməzmiş, mən bilməmişəm…

 

Fəxriyyə Rzayeva 

“AqRa” EİDİB – in üzvü