İnsan, bütün Canlılar, niyə “Acırlar” – səbəb nədir?…
İnsan, bütün Canlılar, Günün hansısa Mərhələsində, Acırlar!
Çox dərin Düşünəndə, “Acmağın”, səbəbini axtaranda, Qəribə hallarla, qarşılaşmalı, Oluruq!
Biz Azərbaycanlılar, Azərlər, “Acmaq”, Sözü ilə, Bədən Daxilində baş verən, Anatomok – Fizioloji halı, olduğunu-olduğu kimi, ifadə edərək, Mə’də Daxilində gedən prosesin, öz Adı ilə, “Acı Dadının”, Artdığını, bildiririk!
Mə’də Daxili, Acılaşıb, “Acı” Miqdarı, “Turş”, Miqdarı ilə, Bərabərləşib!
Onda deyirik ki, “Acmışam”, yə’ni ki, Bədənimdə, Acı Miqdarı artıb, Acmışam! (“Ac” Adam, Acı – qlı, olur).
Yer Üzündə, Bütün Bitki Örtüyü, Ağaclar da, Suya Möhtac, Suya, Acdırlar!
Daş, Qum, Dağ, Dərə, bütün Duzlar, Bütün Faydalı Qazıntılar da, onlar da, Möhtacdırlar! Onlar da, Nisbi Nəmə, Ona, Möhtacdırlar!
Dünyaya Doğulan Körpəyə, ilk Andan, Süd Verilməyə, başlanılır!
O, Körpəyə, Verilən Süd isə, Kəm Şirin, (Az Şirin), olmalıdır!
Çünki, Ana Südü də, Şirindir!
O, Süd, Şirin Miqdarını, Daşıyır!
O, Körpənin, Anatomik – Fizioloji halında, nə baş verir ki, həmin Körpəyə, az Miqdar Qarışığında, Şirin Süd, vermək, lazım gəlir?
Körpə Uşaq, Dünyaya Doğulan Andan, Səs Çıxarır, Səs Salır!
O, “Səslə”, öz Anatomik – Fizioloji halını, Bəyanlaşdırır!
Biz belə düşünürük ki, “Altı Yaşdır Ağlayır, Acıbdır Ağlayır!”.
Amma ki, Həqiqətən də, bu belədir!
Altı Yaşsa, onun Sabit, Bədən Temperaturu, dəyişilir, onda Ağlayır, Səs Salır!
Onun, Mə’də Daxilində, Acı-Turş Miqdarı, artırsa (şüur altı Yaddaş), onları Nizamlamaq üçün, bir Miqdar, “Şirinin Qədəri” ilə, o, Dadları, Nizamlamağa Çalışır!
Bütün Canlıların, Acdığı Mərhələdə, Sanki bütün Bədən daxilinin, Nizamı Pozulur!
Bu Hal, lap Kainata Bənzəyir!
İşıq Varlığı ilə, Qara Varlığın, Üz – üzə, Dayanmasına Bənzəyir!
İşıq Varlığı, Yaradıcı Nizamlayıcı, Qara Varlıq, Pozucu, Karıxdırıcı, İşıq Nizamının, Pozuçusu!
Qaranlıqda, Gecələr, müxtəlif Ağrılar, Əziyyətlər, müxtəlif Darıxmaqlar, Başlayır!
Gündüz İşığında isə, Ağrılar, Əziyyətlər, Azalır!
Onda, İşıq Varlığı, Öz, İşıq Payı Qədərini, Artırır!
İşıq Qədərinin Özü, sanki, “Şirin”, Qədərinin, Nizamlayıcısıdır!
Mə’dələr Daxilində, “Acı”, ilə, “Turş”, Miqdarı Artdıqda, onlar, Şirinlə, Şor Miqdarını, Azaldırlar!
Bu, Sadə səbəbdən, o, Acı ilə, Turş Miqdarını, Nizamlamaq üçün “Acırıq!”.
Müxtəlif Qida Çeşidləri ilə, o, Qidalar Tərkibində olan, Şirinlə, Şor Miqdarı, Mə’də daxilində, Dörd Dadı, bərabərləşdirib, Nizama Gətirdikdə, daha Yemək istəmirik, Qidalanmaq istəmirik, Dayanırıq!
Çox vaxt da, İnsan deyir ki, “Gözlərimə İşıq Gəldi!”.
Görəsən, o, nə İşıq İdi ki, Gəldi?
Həmin o, “İşıq”, dediyi, elə Həmin Yaradıcı, Nizamlayıcı, Varlıqları Şirinlə, bir Birliyə, Gətiriləni, deyirlər!
Azərbaycan Xalq Mahnısında, “Yar Şirin olar, Şirin”, deyilir!
O, Halda, İnsan, Duyğusunun, Yaddaşının, Şirini ilə, ikisi Arasında, O, Yarla Bərabər Olmalı – olan, Şirin Nizam Qədərini, ifadə edir!
Görəsən, bu Yarda olan, o, nə Şirindir ki, o, Yarını, onu, Şirin bilir?
Axı, necə olur ki, Vətən Şirin, Bala Şirin, Yar Şirin, Həyat Şirin, axı Hardan Gəlir bu, Şirin?
Axı, niyə Şirin?
Bütün Halların, Nizamı, Bərabər Bölücüsü arasında, “Şirin” Dayandığından, o, İnsan, Şirinlə – Şirininin, Bölüm Halını, Deyir, Yad, Edir!
Ümumiyyətcə, bütün Canlılar, Qida ilə, Qidalanırlar!
Qidalanmaq, Vücud, Bədən Daxilində, Dörd əsas, Dad Komponentinin, yə’ni ki, Turş, Acı, Şirin, Şor, Komponentlərinin, bərabər Nizamda saxlamaq məcburiyyətində olduğunu, onların, Zəruriyyət halını, Nizamda Saxlamaq, Vacibliyinə uyğun olaraq, Varlığını bu Hallarla, Sabit Saxlamağa, Çalışır!
İnsanın, Canlının, Acması üçün, Mə’də daxilində, Turşla, Acı Miqdarı, çoxalır!
Bu halda Öd, Dövrəyə Girir!
Öd, Miqdar-miqdar, Mə’də Daxilinə, öz Acısı ilə, Müdaxilə edir!
O, Turş, Acı Miqdarı, Şor, Şirin Miqdarını, sanki, “Çağırmağa”, başlayır! Bu səbəbdən, Dörd Komponentin, Nizamını, Bərpa etməyə, çalışırıq!
Məsələn, Atın, Ödü yoxdur!
Buna baxmayaraq, Atın, Mə’də Daxili, Divarları və Qatları, hissə – hissə, onun Mə’də daxilinə, Acı Miqdarını, hasilə gətirərək, Həzmə, köməkçi olur!
Acının, Özü də, əsas Amildir!
Bütün Dərman Preparatları, Acı Daşıyıcısıdır, Acıdır!
O, Acı Miqdarı ilə, Həkim, Xəstəni Müalicə Edir!
Acı Miqdarı Artdıqca, Turş, Şirin, Şor Miqdarını, Vücud, Bədən, Canlı, Orqanizmdə, Sanki, Çağırışa Başlayır!
Əgər Yer Kürəsində, Bütün Canlıların, Hərəkətlərində, Davranışlarında, Münasibətlərində, Düşüncələrində, Varlıqlarıda, İşlərində, Lazımsız Müharibələri ilə, Özləri – Özlərində, “Acı Miqdarlarını”, Artırırlarsa, onda Yer Üzündə, Faciələr, Fəlakətlər, Dağıntılar, bütün Xəstəliklər, Başlayır!
Onda da, Kainatı, Biz Özümüz, Köməyə Çağırırıq!
“Köməyi”, Yenə də, Kainatdan, Umuruq!
Yazıq Kainat, Milyon İllırdir, Sən Hələ də, Bütün Halları, Nizamlayırsan, Nizamlamağa, Çalışırsan!
Mətndə deyilən, “Acı”, heç bir köməkçi Acı ilə, Kompensasiyada, əvəz olunmur!
Yə’ni ki, Həmin Acı Miqdarını, İstiot Acısı ilə, Bibər Acısı ilə, Başqa əlavə Acı ilə, Əvəz etmək olmur!
O, Acı, Vücudlarda Olan, Bioloji – Acıdır!
O, Vücudların Varlığında Olan, Vacib bir, Daşıyıcıdır, Komponentdir!
O, Acını, O, Turşu, heç bir Üsulla, Vücudlardan, Varlıqlardan, Tamamı ilə, Yox Etmək, Utilləşdirmək, Olmur!
O, Dad Daşıyıcıları, Acı, Turş, Şirin, Şor, Mütləq olan, bir Varlıqlardır!
Onlarsız da, heç bir Yaranış Varlıqları Yoxdur, heç Mövcud da, Deyildirlər!
“Bioloji Acı”, haqda, bir neçə misallar var.
Bioloji Varlıqlar haqda, bir neçə, misallara baxaq.
Çox körpə uşağa, Ana Südündən, ayrı, əlavə olaraq, Süd verildikdə, o, Körpəyə (bir neçə aylıq), verilən Süd tərkibində, Şəkər miqdarı, çox olduqda, Körpə həmin Tərkibdə olan, Südü yemir, Ağlayır.
Yaxud, Təmamı ilə, o, Süd Tərkibinə, Şəkər Tozu əlavə edilmədən, verildikdə, yenə də, Ağlayır, yemək istəmir!
Orta Şirin Tərkibdə, verilən Südü, yeyir, həmin andaca, yenə də, Yuxuya gedir! Yə’ni, Süddə orta Tərkibli, Şəkər miqdarı, Ana Südü, tərkibinə çox yaxın olduğundan, (Şüur Altı yaddaş), o, tərkibi, rahat yeyir!
Verilən Süd, Soyuqdursa, yenə də, yemək istəmir, Ağlayır!
Çox İstidirsə, yenə də, yemir, Ağlayır.
Orta Temperaturda, Ana Vücud temperaturuna, yaxın olanda, rahat yeyir, yuxlayır!
Maraqlı sual çıxır, ortaya!
O, körpə uşaq, çox Körpə halında, necə Tə’yin edir ki, ona verilən, Süd Tərkibi, Ana Süd tərkibindən, Temperatur həddindən, fərqlidir?
O, körpə Uşaq, hələ Özünü, tanımır, belə!
Haradan bilir ki, Dad dəyişik, Temperatur həddi, Dəyişikdir?
Axı, bütün Körpələr, bə’zi heyvanat Aləmindəki olan, onların Balaları niyə, İlk Andan, “Süd”, Yeməlidirlər?
Ümumiyyətcə, Yer Üzündə olan, bütün Süd Tərkibləri, Doymuş Məhlullar, Distillə suyu, Yağış suyu, sırasına, (Ph- 5,5, vahid), aiddirlər!
Bütün Süd Tərkibləri, Bioloji Dad Daşıyıcısı, bütün Temperatur hədləri arasında, dəqiq, Temperatur daşıyıcılarıdırlar!
Bu sadə səbəbdən, körpə Uşaq, öz gətirdiyi Yaddaşına görə, bu halları, Dörd Dad daşıyıcısını, yə’ni ki, öz Vücud Yaddaşı arasında, Acı, Turş, Şirin, Şor və öz, Bədən temperaturu 36°C- fərqini, Anilikdə, özü Tə’yin edir!
Bu Bütün Canlıların, Yaddaş daşıyıcılığıdır!
Bir misala da, baxaq.
Bütün insanlar, Gül-Çiçəyi, çox istəyirlər! Çəmənliyi, Gülzarlığı, özlərinə, çox rahat qəbul edirlər!
Nə baş verir, bu halda?
İnsan, bütün Canıılar, o, Güldə-Çiçəkdə, Bitki örtüyündə, hər bitkinin, Bioloji Doymuş, Rəng Tərkibini, Doymuş Temperatur Hədlərinə, baxıb, öz Varlığının da, onlarla bir əhatədə olduğunu, öz Yaddaşı arasında, Anilikdə Bölüşdüyündən, bütün İnsanlara, bütün Canlılara, Gül-Çiçək, Doğma, Görünür!
Sanki öz Varlığının, “Ara həddinə”, baxır!
İnsan, niyə Bioloji halla “Ölür?”.
Deyirik ki, bu “Bioloji”, Ölümdür!
İnsan Təbii halla, bu Dünyadan ayrılarda, bir Anlıq, kəskin olaraq, Dörd Dad halı, anilikdə Dayanır!
Yə’ni ki, Acı, Turş, Şirin, Şor, Tərkib halı, bir Anlıqda, Susur, o, Funksiyalar, Kainat Tərəfindən, Dayandırılır!
İşıq-Zərrə Rabitəsi, Dayanır!
İşıq-Zərrə Rabitəsi, dayanan kimi, Bioloji olan, dörd Dad, Halı da, bu Səbəbdən, dayanır!
Deməli, bütün Rabitələr, Dad, Rəng, Temperatur, İşıq Rabitəsi, bu halla, İşıq Gücü İlə, Dayandırılır!
Deyirik, İnsan “Ölüb”, amma ki, hələ Dörd Gün, İnsan Vücudunda, Bütün Hüceyrələr, Tamamı ilə, hələ “Ölmür”, onlar da, Tədricən, “Sönürlər”.
Baxın ki, Dörd Bioloji, Dad Tərkibi, həm Varlığı, həm, Rəngi, həm Temperatur, həm Zərrə-Vücud, Varlığına necə də, Vacibdirlər!
İnsan, niyə Zahirən “Qocalır”?
İnsanın, Varliğina, Bütün, Anatomik Üzvlər, onun Varlığını, tamamlayır!
İnsanın, Daxili Aləmi, Yaddaşı, Xatirələri, “Qocalmır”.
İnsanın Zahiri Görkəmini Dəyişən, Mə’dəsi yox, Bağırsaq Sistemi, “Yoğun”, Bağırsaqdır!
Belə, müqayisəli Misallar, çoxdur, sizin, vaxtınızı almaq, istəmədim.
Vahid Rzaev.
